Τα καπνογόνα σωπάσαν, οι πόλεις αδειάσαν και κλείσαν
ένας βοριάς παγωμένος σαρώνει την έρημη γη
κι αστυνόμοι έρχονται - πάνε, ρωτάνε γιατί
κι εσύ συχάζεις, το δάχτυλο βάζεις να βρεις την πληγή.
Μη με ρωτάς, δεν θυμάμαι
μη με ρωτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς
μη με κοιτάς, σε φοβάμαι
μη με κοιτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς
Στην πολιτεία βραδιάζει, η στάχτη τις στέγες σκεπάζει
μια μολότοφ σπάει και κόβει στα δύο τη σιγή
περιπολία στους δρόμους και κάποια φωνή που ουρλιάζει
και συ ’συχάζεις, το δάχτυλο βάζεις να βρεις την πληγή.
Μη με ρωτάς, δεν θυμάμαι
μη με ρωτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς
μη με κοιτάς, σε φοβάμαι
μη με κοιτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου